Verordnung betreffend Gründung und Aktivitäten von Nichtregierungsorganisationen Irans
Die englische Übersetzung dieses Gesetzes ist auf folgender Seite einsehbar:
https://irandataportal.syr.edu/ngo-law
آیین نامه اجرایی تأسیس و فعالیت سازمانهای غیر دولتی
شماره : .27862ت 31281ه¨
تاریخ : 1384.05.08
وزارت کشور ـ وزارت اطلاعات ـ وزارت امورخارجه ـ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1384.3.29 بنا به پیشنهاد شماره .6176م77. مورخ
1383.5.8وزارت اطلاعات و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری
اسلامی ایران، آیین‌نامه‌اجرایی تأسیس و فعالیت سازمانهای غیردولتی را به شرح زیر
تصویب نمود:
„آیین‌نامه اجرایی تأسیس و فعالیت سازمانهای غیردولتی“
فصل اول – کلیات
ماده 1- در این آیین‌نامه واژه‌ها و عبارات زیر به جای مفاهیم مشروح مربوط به کار
می‌روند:
الف – سازمان غیردولتی که در این آیین‌نامه „سازمان“ نامیده می‌شود، به تشکلهایی
اطلاق می‌شود که‌توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیرحکومتی به صورت داوطلبانه
با رعایت مقررات مربوط‌تأسیس شده و دارای اهداف غیرانتفاعی و غیرسیاسی می‌باشد.
تبصره 1- عناوین „جمعیت“، „انجمن“، „کانون“، „مرکز“، „گروه“، „مجمع“،“خانه“،
„مؤسسه“ و نظائرآن می‌تواند به جای واژه „سازمان“ در نام گذاری به کار گرفته
شوند.
تبصره 2- واژه „غیردولتی“ به این معناست که دستگاههای حکومتی در تأسیس و اداره
سازمان دخالت‌نداشته باشند. مشارکت مقامات و کارکنان دولتی در تأسیس و اداره
سازمان، در صورتی که خارج از عنوان وسمت دولتی آنان باشد، مانع وصف غیردولتی
سازمان نخواهد بود.
تبصره 3- اهداف غیرسیاسی دربر دارنده فعالیتی است که مشمول ماده یک قانون احزاب
نگردد.
تبصره 4- اهداف غیرانتفاعی عبارتست از عدم فعالیتهای تجاری و صنفی انتفاعی به
منظور تقسیم‌منافع آن بین اعضا، مؤسسان، مدیران و کارکنان سازمان.
تبصره 5- داوطلبانه به معنای مشارکت و تأسیس و اداره سازمان بر اساس اصل آزادی
اراده اشخاص‌است.
ب – هیأت مؤسس به مجموعه اشخاصی گفته می‌شود که سازمان را تأسیس می‌نمایند.
پ – پروانه فعالیت، سندی است که توسط مراجع مقرر در این آیین‌نامه با رعایت ضوابط
مربوط درجهت تشکیل سازمان صادر می‌شود.
ت – مراجع نظارتی مشتمل بر هیأت نظارت شهرستان(متشکل از فرماندار، نماینده شورای
اسلامیشهرستان و نماینده سازمانهای غیردولتی شهرستان)، هیأت نظارت استان (مرکب از
استاندار، نماینده‌شورای اسلامی استان و نماینده سازمانهای غیردولتی) و هیأت
نظارت کشور (مرکب از معاون ذی‌ربط وزیرکشور، نماینده شورای عالی استانها و نماینده
سازمانهای غیردولتی) می‌باشند که بر اساس این آیین‌نامه و بارعایت ضوابط مربوط،
در سطح شهرستان، استان و کشور نسبت به نظارت بر سازمانهای غیردولتی، غیر
ازتشکلهایی که مطابق قانون مرجع نظارتی خاص برای آنها پیش بینی شده است، اقدام
می‌نمایند. نظارت برسازمانهای غیردولتی فرا استانی، کشوری یا بین‌المللی با هیأت
نظارت کشور خواهد بود.
ماده 2- سازمان پس از اخذ پروانه فعالیت و ثبت برابر ضوابط این آیین‌نامه و سایر
مقررات جاری‌دارای شخصیت حقوقی می‌گردد.
ماده 3- موضوع فعالیت سازمان مشتمل بر یکی از موارد علمی، فرهنگی،
اجتماعی،ورزشی، هنری،نیکوکاری و امور خیریه، بشردوستانه، امور زنان، آسیب
دیدگان اجتماعی،حمایتی،بهداشت ودرمان،توانبخشی، محیط زیست،عمران و آبادانی و
نظائر آن یا مجموعه‌ای از آنها می‌باشد.
فصل دوم – حقوق و تکالیف
ماده 4- سازمان حق دارد متناسب با موضوع فعالیت خود، با رعایت این آیین‌نامه و
سایر قوانین ومقررات مربوط فعالیت نموده و از جمله نسبت به موارد زیر اقدام نماید:
الف – ارایه خدمات امدادی مورد نیاز دستگاههای دولتی و عمومی غیر دولتی.
ب – اظهار نظر و پیشنهاد راهکارهای مناسب:
1- در فرایند برنامه ریزی مراجع دولتی و عمومی غیردولتی در سطوح شهرستان، استان
یا ملی برحسب‌مورد.
2- در مورد آثار و نتایج فعالیتهای دستگاههای دولتی و عمومی غیردولتی، نقائص و
مشکلات موجود به‌مراجع و دستگاههای قانونی ذی ربط.
پ – کمک به اجرای برنامه‌ها و پروژه‌های دستگاههای دولتی و عمومی غیردولتی از طریق
توافق و تفاهم‌با آنها.
ت – برگزاری اجتماعات و راهپیماییها در جهت تحقق اهداف سازمان.
ث – انتشار نشریه.
ج – انجام هر گونه عملیات دیگر برای تأمین اهداف مقرر در اساسنامه سازمان. چ- حق
دادخواهی درمراجع قضایی و شبه قضایی.
ماده 5- سازمان مکلف است گزارش عملکرد اجرایی ومالی سالانه خود را حداکثر تا دو
ماه پس ازپاپان هر سال مالی به مرجع نظاتی مربوط و نیز در طی سال، سایر گزارشهای
عملکرد اجرایی و مالی را بنا به‌درخواست مرجع یادشده، حسب مورد، ارائه و همچنین
نسبت به انتشار خلاصه‌ای از گزارش سالانه مذکوربرای اطلاع عموم، درمحدوده
جغرافیایی فعالیت خود اقدام کند.
ماده 6- هزینه‌های سازمان از منابع زیر تأمین می‌شود:
الف – هدیه، اعانه و هبه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از داخلی و خارجی و دولتی و غیر
دولتی.
ب – وقف و حبس.
پ – وجوه حاصل از فعالیتهای انجام شده در چارچوب موضوع فعالیت، اهداف و اساسنامه
سازمان واین آیین‌نامه.
ت – حق عضویت در سازمان.
تبصره 1ـ سازمان موظف است پیش از دریافت کمک از منابع خارجی ، مشخصات منبع کمک
کننده،میزان کمک و چگونگی آن را به صورت مشروح بر حسب مورد به مراجع نظارتی مربوط
اعلام نماید. مراجع‌مذکور موظفند ظرف حداکثر یک هفته از تاریخ وصول اعلام یاد
شده، نسبت به نظر خواهی از وزارتخانه‌های‌اطلاعات و امور خارجه و بانک مرکزی
جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایند. موافقت دستگاههای یاد شده‌ضروری است و این
دستگاهها موظف به اظهار نظر ظرف حداکثر یک ماه از تاریخ وصول استعلام می‌باشند.عدم
ارائه پاسخ ظرف این مدت به منزله نظر موافق است.
تبصره 2ـ دریافت کمک از مجامع رسمی بین‌المللی و منطقه‌ای و آژانسهای وابسته به
سازمان ملل، نیازبه دریافت مجوز ندارد. فهرست سازمانهای یادشده توسط وزارت امور
خارجه تهیه می‌شود و در اختیارهیأت نظارت قرار می‌گیرد.
ماده 7- تقسیم دارایی، سود و یا درآمد سازمان در میان مؤسسان، اعضا و مدیران و
کارکنان آن قبل وپس از انحلال ممنوع است.
ماده 8- اساسنامه و فعالیتهای سازمان نباید مغایر با اصول قانون اساسی باشد.
ماده 9- سازمان موظف است امکان دسترسی بازرسان مراجع نظارتی مربوط را به اطلاعات و
اسنادخود فراهم کند. بازرسان نیز باید در حضور نماینده سازمان و صرفا در محل دفتر
سازمان، اسناد و اطلاعاتمذکور را بررسی نمایند.
نحوه بررسی باید به گونه ای باشد که به وظایف سازمان خللی وارد نیاید. خارج کردن
اسناد از سازمان درراستای بازرسی،مگر به حکم مرجع قضایی صالح، ممنوع است.
ماده 10- فعالیت سازمان درکشورهای دیگر باید با کسب مجوز کلی از مرجع نظارتی
فرااستانی و ملی‌باشد.
تبصره 1- مرجع یاد شده، قبل از اعلام نتیجه به سازمان متقاضی، باید از دستگاههای
دولتی ذی‌ربط ازجمله وزارت امور خارجه نظرخواهی نماید. دستگاههای مذکور ظرف حداکثر
یک ماه باید پاسخ لازم را ارائه‌دهند، در غیر این‌صورت نظر آنها موافق تلقی
می‌شود.
تبصره 2- مرجع مذکور باید حداکثر ظرف 45 روز از تاریخ تقاضا، پاسخ لازم را به
متقاضی ارائه دهد.تبصره 3- ارائه تقاضای سازمان با محدوده فعالیت شهرستان ویا
استان، حسب مورد در ابتدا از طریق‌مرجع نظارتی شهرستان یا استان انجام می‌گیرد.
تبصره 4- شرکت سازمان در مجامع بین‌المللی، دوره‌های آموزشی و نمایشگاهها، باید
با اطلاع کتبی به‌مراجع نظارتی انجام گیرد.
ماده 11- سازمان باید در فعالیتهای خود، قوانین و مقررات و الگوهای رفتاری نهادهای
مدنی را رعایت‌نموده و از ارتکاب اعمال مجرمانه خودداری نماید.
ماده 12- سازمان از حق دسترسی به اطلاعات موجود در مؤسسات عمومی برخوردار است
ومؤسسات مذکور مکلفند اطلاعات غیر طبقه بندی شده خود را در اختیار سازمان قرار
دهند.
ماده 13- سازمانها و مؤسسات دولتی و عمومی مکلفند در فرایند تصمیم سازی و تصمیم
گیری نسبت‌به اخذ نظر سازمان اقدام و حسب مورد آنها را برای شرکت در جلسات دعوت و
گزارشی از نقطه نظرات ارائه‌شده را در اسناد سازمان ذی ربط ثبت نمایند.
ماده 14- دولت مکلف است وظایف، امور و فعالیتهای قابل واگذاری دستگاههای اجرایی
به سازمان راشناسایی و نسبت به واگذاری آن اقدام و سازمان نیز حق دارد پیشنهادهای
خود را در این خصوص به دولت‌ارائه کند.
ماده 15- سازمانهای دولتی مکلفند زمینه مشارکت سازمان در نظارت بر حسن اجرای امور
عمومی رافراهم نموده و حسب مورد با هیأت‌های حقیقت یاب آنها همکاری نمایند.
ماده 16- سازمان حق دارد در موضوع فعالیتهای خود و برای حمایت از منافع عمومی علیه
اشخاص‌حقیقی و حقوقی در مراجع قضایی اقامه دعوا نماید.
فصل سوم – صدور پروانه فعالیت
ماده 17- متقاضیان تأسیس سازمان مکلفند در غیر از مواردی که مطابق قانون، مرجع
خاصی برای‌صدور پروانه سازمانهای مربوط تعیین شده است، درخواست اخذ پروانه را به
مراجع نظارتی مقرر در بند(ت) ماده (1) ارائه نمایند.
تبصره 1ـ دبیرخانه هیأت نظارت کشور، استان و شهرستان به ترتیب در وزارت کشور،
استانداری وفرمانداری تشکیل می‌شود.
تبصره 2ـ مسؤولیت دبیر خانه هیأت نظارت کشور، استان و شهرستان به ترتیب بر عهده
وزارت کشوراستانداری و فرمانداری می‌باشد.
تبصره 3ـ اجرای تشریفات اداری و انجام اقدامات موضوع این آیین‌نامه توسط دبیرخانه
هیأت نظارت‌انجام می‌گیرد.
تبصره 4ـ تصمیمات لازم مبنی بر صدور یا عدم صدور پروانه و اعطای مجوز در هیأت
نظارت اتخاذمی‌شوند.
تبصره 5 ـ صدور پروانه و امضای اوراق مربوط پس از تایید هیأت نظارت در هیأت نظارت
کشور باوزیر کشور، در هیأت نظارت استان با استاندار و در هیأت نظارت شهرستان با
فرماندار می‌باشد.
ماده 18- هیأت مؤسس باید دارای شرائط زیر باشند:
الف – داشتن هیجده سال تمام.
ب – تابعیت ایرانی.
پ – دارا بودن صلاحیت تخصصی حداقل دو نفر از مؤسسان در خصوص موضوع فعالیت سازمان.
ت – عدم عضویت در گروههایی که بر اساس رأی دادگاه صالح محارب و معاند شناخته
شده‌اند و نداشتن‌محکومیت موثر کیفری به نحوی که موجب محرومیت از حقوق اجتماعی
شود.
تبصره – هیأت مؤسس باید دارای حداقل پنج عضو باشد.
ماده 19- سازمانهای غیر دولتی که موضوع یا هدف فعالیت آنها مشترک است، در صورت
وجود شرایط‌زیر می‌توانند شبکه تشکیل دهند یا به عضویت شبکه‌های سازمانهای
بین‌المللی در آیند:
الف – حداقل 2 سال از تاریخ ثبت آنها گذشته باشد.
ب – به محکومیتهای بند (پ) یا (ت) ماده (28) این آیین‌نامه محکوم نشده باشند.
پ – به تکالیف مندرج در ماده (5 )این آیین‌نامه عمل کرده باشند.
ت – تابعیت آنها ایرانی باشد.
ث – اعضای مؤسس حداقل 5 سازمان غیردولتی ایرانی باشند.
تبصره 1- انجام استعلامهای مذکور در تبصره‌های (2) و (3) ماده (22) این آیین‌نامه
برای تأسیس‌شبکه‌های سازمانهای غیردولتی لازم نیست.
تبصره 2- صدور پروانه فعالیت برای شبکه‌های سازمانهای غیردولتی بر عهده هیأت نظارت
کشور وتابع مقررات این آیین‌نامه می‌باشد. حقوق ، تکالیف و سایر مقررات شبکه‌های
مذکور همان است که برای‌سازمانهای غیردولتی پیش بینی شده است.
ماده 20- هیأت مؤسس برای دریافت پروانه فعالیت باید مدارک زیر را حسب مورد به
مراجع مذکور درماده(17) این آیین‌نامه ارائه نماید:
الف – فرم تقاضانامه تکمیل شده.
ب – تصویر مدارک هویتی هیأت مؤسس.
پ – اساسنامه سازمان.
ت – اولین صورتجلسه هیأت مؤسس.
ماده 21- اساسنامه سازمان باید حاوی موارد زیر باشد:
الف – اهداف سازمان.
ب – موضوع فعالیت.
پ – مدت فعالیت.
ت – مرکز اصلی فعالیت.
ث – نحوه ایجاد شعب.
ج – ارکان و تشکیلات سازمان، نحوه انتخاب، شرح وظایف و اختیارات و مسؤولیتهای
آنها.
چ – صاحبان امضاهای مجاز.
ح – شرایط پذیرش عضو.
خ – منابع تأمین درآمد و دارایی.
د- نحوه تغییر و تجدید نظر در اساسنامه.
ذ- نحوه انحلال.
ر- مشخص ساختن وضعیت داراییها پس از انحلال.
ز- محدوده جغرافیایی فعالیت سازمان.
تبصره 1- اساسنامه سازمان باید بر رأی‌گیری آزاد از تمام اعضا برای انتخاب مدیران
و همچنین نحوه‌تغییر مدیران و دوره تصدی آنها و نیز تصمیمات اساسی در ایجاد هر
گونه تغییر و تاثیرگذاری تصریح کند.تبصره 2- در اساسنامه سازمان باید به صراحت،
نحوه ارائه گزارشهای عملکرد اجرایی و مالی سازمان به‌اعضای خود و نیز بازرسی و
حسابرسی سازمان مشخص شود.
تبصره 3- محدوده جغرافیایی فعالیت سازمان با پیشنهاد هیأت مؤسس و بر اساس
شاخصهایتقسیمات کشوری تعیین می‌شود.
ماده 22- مرجع صدور پروانه فعالیت – موضوع ماده (17) این آیین‌نامه – پس از دریافت
تقاضانامه‌سازمان، باید ظرف حداکثر دو هفته نظر خود را نسبت به تایید یا رد تقاضا
اعلام نماید.
تبصره 1- در صورتی که هیأت نظارت تقاضا را رد کند، مکلف است ظرف حداکثر دو هفته به
طور کتبی‌دلایل رد درخواست را به متقاضی اعلام کند.
تبصره 2- چنانچه موضوع فعالیت سازمان به وظایف هر یک از دستگاههای دولتی مربوط
باشد، حسب‌مورد اخذ نظر موافق دستگاه یا دستگاههای دولتی ذی ربط نیز ضروری است.
تبصره 3- هیأت نظارت مکلف است ظرف یک هفته از تاریخ دریافت تقاضا نسبت به اخذ نظر
مرجع‌ذی صلاح (وزارت اطلاعات، وزارت دادگستری، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی
ایران و دستگاههای‌تخصصی) اقدام و آن مرجع نیز مکلف است حداکثر ظرف یک ماه نظر
خود را اعلام نماید، در غیر این‌صورت نظر هیأت مزبور موافق تلقی می‌شود.
تبصره 4- متقاضی صدور پروانه می‌تواند نسبت به رد نقاضای خود به نحو زیر اعتراض
نماید:
الف – از تصمیم هیأت نظارت شهرستان ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ، به هیأت نظارت
استان و درصورت رد تقاضا در هیأت نظارت استان، ظرف یک ماه به هیأت نظارت کشور.
ب – از تصمیم هیأت نظارت استان ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ، به هیأت نظارت کشور.
پ – تصمیم هیأت نظارت کشور در هر مورد قابل اجرا ولی در دیوان عدالت اداری قابل
اعتراض خواهدبود.
ماده 23- مجمع عمومی و هیأت امنا (حسب مورد) بالاترین مرجع اجرایی سازمان می‌باشند
و بایددارای شرائط مقرر در ماده (18) این آیین‌نامه باشند.
ماده 24- سازمان باید تابعیت ایرانی داشته باشد.
ماده 25- سازمان مکلف است هر گونه تغییرات در مفاد اساسنامه، هیأت مدیره، هیأت
امنا و نشانی رابه مرجع صدور پروانه مربوط اطلاع دهد. در صورت اعلام عدم مغایرت
تغییرات با مقررات این آیین‌نامه ازسوی مراجع یادشده، سازمان مکلف است وفق
آیین‌نامه ثبت، نسبت به ثبت در اداره ثبت شرکتها ومؤسسات غیرتجاری و درج در
روزنامه رسمی اقدام نماید.
فصل چهارم – نظارت
ماده 26- وظائف مراجع نظارتی استان و شهرستان، به ترتیب در رابطه با سازمانهای
غیردولتی بامحدوده فعالیت در سطح استان و شهرستان به شرح زیر می‌باشد:
الف – دریافت و بررسی اساسنامه متقاضیان تأسیس سازمان و اقدام به صدور پروانه
فعالیت آنها پس ازاحراز شرایط و ضوابط مقرر در این آیین‌نامه.
ب – دریافت گزارشهای عملکرد اجرایی و مالی سالانه و در صورت لزوم موارد مقطعی.
پ – رسیدگی موردی به عملکرد اجرایی و مالی سازمان در صورت ضرورت.
ت – نظارت بر اجرای مقررات این آیین‌نامه.
ماده 27- وظائف مرجع نظارتی فرااستانی و ملی در مورد سازمانهای غیردولتی عبارت است
از:
الف – دریافت و بررسی اساسنامه متقاضیان تأسیس سازمانهای غیردولتی با محدوده
جغرافیایی‌فرااستانی و ملی و اقدام به صدور پروانه فعالیت آنها پس از احراز شرایط
و ضوابط مقرر در این آیین‌نامه.
ب – دریافت گزارش عملکرد اجرایی و مالی سالانه و در صورت لزوم موارد مقطعی آنها.
پ – رسیدگی و اعلام نظر و اتخاذ تصمیم نسبت به شکایات دریافت شده از متقاضیان در
خصوصتأخیر یا رد صدور پروانه فعالیت و سایر شکایات و اختلافات میان سازمانهای
غیردولتی با استانداریها وفرمانداریها.
ت – نظارت بر حسن اجرای مقررات این آیین‌نامه.
تبصره – نظارت بر سازمانهای غیر دولتی تخصصی توسط دستگاههای ذی‌ربط با هماهنگی
وزارت‌کشور انجام خواهد شد.
ماده 28- مراجع نظارتی موظفند در حدود فعالیت خود در صورت وصول گزارش و یا اطلاع
از عدم‌رعایت مقررات این آیین‌نامه از سوی سازمان، نسبت به بررسی آن با حضور
مشورتی نماینده سازمان‌غیردولتی مربوط و نماینده دستگاه دولتی تخصصی ذی‌ربط اقدام
نمایند و در صورت احراز تخلف، حسب‌مورد، مراحل زیر را به اجرا گذارند:
الف – تذکر شفاهی با مهلت یک ماهه برای اصلاح وضعیت.
ب – تذکر کتبی با درج در پرونده با مهلت یک ماهه برای اصلاح وضعیت.
پ – تعلیق پروانه فعالیت برای مدت 3 ماه.
ت – تقاضای لغو پروانه فعالیت از دادگاه در صورت عدم اصلاح وضعیت.
تبصره 1- مراتب مذکور توسط مسؤول دبیرخانه هیأت نظارت ابلاغ و در پرونده ثبت
می‌شود.
تبصره 2- نحوه اقدام مراجع نظارتی بر اساس این ماده، در بخشنامه وزیر کشور که ظرف
یک ماه ازتاریخ ابلاغ این آیین‌نامه ابلاغ می‌شود،تعیین خواهد شد.
ماده 29- صدور مجوز فعالیت سازمانهای غیردولتی خارجی و بین‌المللی در ایران و
نظارت بر آنها به‌عهده هیأتی متشکل از نماینده وزارت امور خارجه، نماینده وزارت
کشور، نماینده وزارت اطلاعات و نماینده‌وزارتخانه یا سازمان دولتی مرتبط با موضوع
فعالیت سازمان غیردولتی خارجی یا بین‌المللی خواهد بود.
تبصره ـ فعالیت سازمانهای غیردولتی مذکور پس از اخذ مجوز، تابع مقررات این
آیین‌نامه می‌باشد.
فصل پنجم – سایر مقررات
ماده 30- سازمانهای غیردولتی که از مصادیق این آیین‌نامه قرار می‌گیرند و در اجرای
مقررات جاری‌تاکنون ایجاد شده‌اند، باید وضعیت خود را با مقررات این آیین‌نامه
تطبیق دهند، در غیر این صورت مشمول‌مزایا و تسهیلات این آیین‌نامه نمی‌شوند.
ماده 31- انحلال سازمان اعم از اختیاری و قهری، بر اساس مفاد ذی‌ربط آیین‌نامه
ثبت تشکیلات ومؤسسات غیرتجارتی – مصوب 1337 با اصلاحات بعدی – انجام می‌گیرد.
تبصره – چنانچه مدت فعالیت سازمان در اساسنامه به صورت محدود قید شده باشد، پس از
انقضای آن‌و عدم تمدید بر اساس مقررات این آیین‌نامه سازمان خودبخود منحل می‌گردد.
ماده 32- تشکلهای کارگری و کارفرمایی موضوع فصل ششم قانون کار، واحدهای آموزش عالی
و یامؤسسات پژوهشی موضوع بند „ل“ ماده (1) قانون اصلاح قانون تأسیس وزارت علوم و
آموزش عالی -مصوب 1353-، آموزشگاههای علمی آزاد و نیز مدارس غیر انتفاعی موضوع
قانون تأسیس مدارس‌غیردولتی و سایر تشکلهای غیردولتی که در نص قوانین جاری صراحتا
اجازه تأسیس و انحلال آنها به عهده‌دستگاههای دولتی واگذار شده‌اند، از شمول
سازمان موضوع این آیین‌نامه خارج می‌باشند.
تبصره 1- مرجع صدور پروانه برای سازمانهای غیر دولتی تخصصی با رعایت مقررات این
آیین‌نامه وبا اخذ نظر دستگاههای ذی‌ربط، وزارت کشور است.
تبصره 2ـ نحوه صدور پروانه برای سازمانهای غیردولتی جوانان مطابق تفاهم‌نامه‌ای
است که توسط‌وزارت کشور و سازمان ملی جوانان امضا شده است.
ماده 33ـ از تاریخ ابلاغ این تصویب‌نامه، تصویب‌نامه‌های شماره .12608ت27367هـ
مورخ1381.11.9، .34909 ت27367هـ مورخ 1382.6.24 و .55877ت29645هـ مورخ
1382.10.15لغو می‌گردند.
محمدرضا عارف – معاون اول رئیس جمهور
